آخرین توصیه‌ها قبل از روز قدس!


سلام دوستان، خسته نباشید!
اردویی که برای اطلاع رسانی و توجیه حضور میلیونی در تظاهرات روز قدس، برپا کرده بودیم، به ساعات پایانی خود نزدیک می‌شود. طبق اطلاعات موثق و تایید شده، مطمئن شدیم که اطلاع رسانی در اغلب نقاط تهران و در شهرهای اصلی کشور، به نحو مناسبی صورت گرفته است و بسیاری از شهرستانهای کوچک و روستاها هم تصمیم گرفته‌اند که به تظاهرات در مراکز استانها ملحق شوند. اکنون که بخش عمده تلاش خود را انجام داده ایم، باید با امید و اطمینان بر روز مسابقه تمرکز کنیم.
دولت کودتا در روزها و ساعات باقی مانده به روز قدس، تمام تلاش خود را برای انحراف تمرکز و توجه ما، به کار خواهد برد و به هر وسیله ممکن، سعی می‌کند ما را از حضور در تظاهرات منصرف کند. اما اگر از منصرف کردن نا امید شوند، به تحریک مردم و به خشونت کشاندن روز قدس اقدام خواهند کرد. آخرین شانس آنها برای تداوم وضعیت امنیتی و تمدید بازداشت زندانیان سیاسی، این است که مردم تحریک شوند و در روز قدس، به خشونت و آشوب دست بزنند. باید توجه داشته باشیم که در یک کشور اشغال شده، چیزی به نام اخبار رسمی و موثق معنا ندارد و هر خبری که از رسانه‌های «رسمی» در می‌آید، در واقع، تیری است که به ذهن و روان مردم شلیک می‌شود.
یادآوری می‌کنیم که ساعات باقی مانده، مثل ساعت‌های قبل از مسابقه یا کنکور است و لازم نیست در این ساعات فعالیت جدیدی را آغاز کنیم یا به لجن پراکنی‌های تحریک آمیز آنها پاسخ فوری بدهیم؛ پاسخ ما را در روز قدس خواهند شنید. با وجود این، اگر خودتان لازم می‌دانید، به توزیع اعلامیه‌های دعوت به روز قدس ادامه دهید. اما اکنون می‌خواهیم در این لحظات، و در حالی که برای پیروزی جنبش دعا می‌کنیم، نکاتی را با شما در میان بگذاریم، امیدواریم که مفید و موثر باشند. هر چند برخی از این احتمالات به هیچ وجه عملی نخواهند شد اما ذکر آن، می‌تواند عمق فاجعه و استیصال کودتا چیان را به ما نشان دهد و باعث روشن تر شدن ذهن و انبساط خاطر گردد.
۱. در هر مسابقه برای پیروزی، باید با قوانین داوری آشنا باشیم. گاهی اوقات یک تیم، قبل از مسابقه اعلام می‌کند که در آن حضور نخواهد یافت. اما داور، فقط زمانی برد سه بر صفر تیم مقابل را اعلام می‌کند، که آنها با لباس ورزشی کامل و بدنهای آماده در زمین حاضر شوند. پیشنهاد ما این است که در این روزها تحت هیچ شرایطی از رسانه‌های دولتی استفاده نکنید – حتی برای تماشای فیلم سینمایی. اما اگر به هر طریقی مطلع شدید که مراسم به هر دلیلی لغو شده است، بدانید که دروغ محض است و اگر هم لغو شده باشد، باز هم ما باید در صحنه حاضر شویم. اگر ما به هر دلیلی، کم تعداد ظاهر شویم، مقصر خودمان هستیم و حق نداریم آنها را سرزنش کنیم.
۲. روز قدس روز جنگ نهایی بین خیر و شر یا روز قیامت نیست؛ ما برای نمایش قدرت یا ترساندن آنها به خیابان نمی‌رویم، بسیاری در میان آنها هستند که هنوز تردید دارند و مایل به پیوستن به ما هستند، اما می‌ترسند. برخورد از موضع قدرت و نشان دادن چنگ و دندان، هیچ کس را جذب نمی‌کند. ما این اصل را در سه ماه اخیر با تمام وجود درک کرده‌ایم. پس قرار نیست جایی را فتح کنیم یا کار کسی را یکسره کنیم.
۳ . اعلام هر گونه خبر از سوی منابع دولتی، مبنی بر این که منافقین در جایی بمبگذاری کرده‌اند یا کسی ترور شده است، کذب محض، ساختگی و به طور قطع، کار خود کودتاگران است. این احتمال وجود دارد که بخواهند برای ایجاد ترس و وحشت به صورت گله‌ای و با لباس سیاه و با شعار «عزا عزاست...» جمعیت را وحشتزده کنند. چیزی نیست، کافی است خونسرد باشیم. اگر عربده کشی کردند، بدانید که سگی که پارس می‌کند، گاز نمی‌گیرد؛ پس در چشمانش نگاه کنید و به آرامی به راه خود ادامه دهید؛ اگر بدوید، دنبالتان می‌آید.
۴. ممکن است برای فریب مردم، جنایتکاران کهریزک و شکنجه گران بدنام را قربانی کنند. مثلا قاضی مرتضوی به اتهام تجاوز جنسی بازداشت شود. این گونه اخبار، هیچ ربطی به روز قدس و تظاهرات ما ندارد.
۵. هر گونه خبر عجیب و غریب، فقط به قصد منحرف کردن ذهن ما از تظاهرات روز قدس و بی‌اهمیت است. اگر ادعا کردند که اولین بمب هسته‌ای را آزمایش کرده‌اند، یا خبر آمد که سید حسن خمینی ازدواج مجدد کرده است، یا موسوی به خارج از کشور گریخته است، یا اسرائیل به بوشهر حمله کرده است، فقط به قصد انحراف افکار عمومی و بی ارزش است. همچنین اگر خبری در مورد مذاکره پشت پرده یا جلب رضایت موسوی و کروبی منتشر شد، منتظر تکذیب آنها نباشید. تمام سایت‌ها و روزنامه‌های آنها توقیف یا فیلتر شده‌اند و همه یاران و اعضای ستادشان در زندان هستند و همین بهترین نشانه است که بدانیم توافق پشت پرده‌ای صورت نگرفته است.
۶. نکته بسیار مهم در مورد خطیب نماز جمعه روز قدس است. به خاطر داشته باشیم که کروبی، ما را به شرکت در «نماز جمعه» دعوت نکرده بود. شیخ با صفای ما، که خود را به خاطر دفاع از حقوق مردم به خطر انداخته است، اینک نیاز دارد که ما در روز جمعه 27 شهریور، از صبح زود تا ساعت ۳ عصر در خیابان باشیم. اگر به این تقاضای او پاسخ ندهیم، یعنی بر قتل و تجاوز و شکنجه، چشم پوشیده ایم و ما این کار را نخواهیم کرد.
۷. اگر با ایجاد مانع و بستن خیابان، مسیری را به روی ما بستند، یا از حضور ما جلو گیری کردند، لازم نیست دست به مقابله بزنیم. اگر حضور ما را در تظاهرات پذیرفتند، ما هم مراعات می‌کنیم و شعارهای خیلی تند و رادیکال سر نمی‌دهیم؛ سبز یعنی صلح و دوستی. اما اگر در برابر حضور مسالمت آمیز ما، مانع ایجاد کردند، باید به سرعت به گروه‌های بزرگ تقسیم شده و تا هنگام افطار، در نقاط مختلف شهر، تظاهرات پراکنده برگزار کنیم. اما در تظاهرات پراکنده، می‌توانیم هر شعار تند و رادیکالی که دوست داشتیم سر بدهیم [ دیگر مجال ندهید برای اینكه مفسد و مستبد به هر صورت و به هر لباس حاكمیت پیدا كند، حاكمیت در اسلام برای خداست... كار مستبد به جایی می‌رسد كه مافوق اراده خود ، اراده‌ای نمی‌بیند... دیگر در مقابل مستبد نمی‌شود گفت كه قانون چنین و چنان می‌گوید، آیت الله طالقانی پدر نماز جمعه] و به طور وسیع فیلم و عکس تهیه کنیم و به سراسر جهان ارسال نماییم. توجه کنیم که درگیری و سنگ پرانی در اطراف جایگاه نماز جمعه به نفع کودتاچیان است، نه به نفع ما. چون بهانه لازم برای خشونت را به آنها می‌دهد. اما تظاهرات پراکنده ما ضرر بیشتری به آنها می‌زند و هیچ هزینه‌ای برای ما ندارد.
۸. در پایان و به جهت اهمیت قضیه می‌خواهیم توضیحاتی در مورد خطیب جمعه ارائه کنیم. نظامیان، برای ادامه حضور نامشروع و غیر قانونی خود در عرصه تصمیم گیری، نیاز به توجیه و دلیل تراشی دارند. اگر ما، در روز جمعه به تحریکات آنها واکنش نشان دهیم، باید چند ماه یا حتی چند سال دیگر حضور شان را تحمل کنیم. ممکن است رئیس دولت کودتا یا یک خطیب منفور و ضد مردمی برای سخنرانی انتخاب شوند. قطعا هدف از این کار، تحریک مردم به حمله است. اگر مردم به جایگاه سخنران حمله کنند، دولت کودتا می‌تواند خشونت و سرکوب خود را به راحتی توجیه کند و مشروعیت بین المللی جنبش سبز را به زیر سوال ببرد و تمایل عموم مردم برای شرکت در تظاهرات بعدی کاهش یابد. بنا براین هر جا و به هر دلیل که بوی دردسر آمد، باید فورا از کانون بحران فاصله گرفته و برای تظاهرات پراکنده در تمام سطح شهر، اقدام کنیم.شاید بد نباشد که یک نکته را همیشه به خاطر داشته باشیم:تفاوت بخش عاقل یا منطقی حاکمیت با بخش تندرو و افراطی آن در این است که یکی می‌خواهد با حرف یا پول توجیبی ما را حذف کند و دیگری معتقد به استفاده از تانک است!


هیچ نظری موجود نیست: